F1 Fan Column: Vroeger klonk de Formule 1 ook zo

images_Formule1_retro_Ferrari_F1_1989

Dit seizoen krijgt de Formule 1-fan op Grand Prix Radio de kans om een exclusieve column te publiceren. In aanloop naar de Grand Prix van  Maleisië beschreef Hendrik Seip zijn ervaringen met in de Formule 1.

(Bijna) alles was vroeger beter. Hoe ik de sport door mijn ogen heb zien veranderen.

1989 Is voor mij het begin van een nieuw tijdperk. Vanaf dat jaar heb ik elke Formule 1-race live gezien op televisie of langs de baan. Ook in de Formule 1 is er dan een nieuw tijdperk aangebroken, de turbomotoren zijn verboden en er wordt gereden met atmosferisch geblazen 3,5-liters. Een kakafonie van zwaar brullende, gierende en jankende 8, 10 en 12 cilinders. De auto’s, sinds een paar jaar allen gemaakt van koolstofvezel composiet zijn prachtig gevormd. Drie pedalen, een stuurtje zonder bekrachtiging en een pook om te schakelen. Alleen Ferrari... die hadden wat raars bedacht, flippers aan het stuur om mee te schakelen.

De coureurs zag ik als echte "gladiatoren" die met gevaar voor eigen leven hun beesten in bedwang trachtten te houden. De dramatiek van Nigel Mansell, de vechtlust van Ayrton Senna, de finesse van Alain Prost en wanneer wint Jean Alesi nu eens?

Wat raakte ik gefascineerd door de techniek. Met als hoogtepunt 1993, de verfijnde "actieve vering", automatisch op- en terugschakelen. De Williams-Renault FW15C CVT  (Continue Variabele Transmissie, foto), waar alleen mee is getest door David Coulthard. Het kon niet op!

Totdat na het verongelukken van Ronald Ratzenberger en Ayrton Senna in 1994 de Formule in paniek raakte. Er moest direct worden ingegrepen. Bandenstapels op de baan in Barcelona en voor Eau Rouge in Spa om kunstmatige chicanes te creëren en de snelheid te verlagen, houten planken onder de auto’s om de rijhoogte te vergroten en daardoor de bochtensnelheid te verlagen, een gleuf in de airbox om het motorvermogen te temmen. Dit is voor mij het keerpunt geweest in de Formule 1.

Wat kijk ik met weemoed terug naar die tijd. Een paar seizoenen, maar bepalend voor mijn beeldvorming over hoe de Formule 1 in mijn ogen moet zijn. Ik kijk nog steeds elke race en soms ga ik nog naar het circuit voor de Formule 1. Maar door alle kunstmatige ingrepen zoals DRS, KERS en nu de geluidsarme hybride motoren en waar termen zoals banden- en brandstofmanagement centraal staan, verschuift mijn interesse steeds meer naar andere takken van autosport. Mijn zoon neem ik dit jaar voor het eerst mee naar het circuit als hij  zeven is. We gaan naar de WSR en dan vertel ik hem: "Vroeger klonk de Formule 1 ook zo". We gaan dan ook bij Meindert van Buuren langs in de paddock, want daar ben je als fan gewoon welkom!

De Formule 1 is te klinisch geworden.  Het moet een uitdagende combinatie zijn van constructeur, coureur en circuit. Ik heb nog wel wat ideeën, ze zijn ongeveer 25 jaar oud...

Stel je vraag

Heb je een vraag voor Olav Mol? Stel hem dan hier!
Vraag insturen

Blijf op de hoogte!

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Aanmelden