Circuit Zandvoort behoort tot een van de klassiekers op de kalender. Het is een onvergeeflijk, veeleisend en intens circuit zoals ze dat tegenwoordig zelden nog maken. Verscholen tussen de duinen nabij Zandvoort ligt een daadwerkelijke parel van een circuit, dat door de coureurs omschreven wordt als een ‘oldschool achtbaan’. Laten we daarom een ronde meerijden over dit interessante circuit.
We beginnen onze ronde over Circuit Zandvoort op het rechte stuk bij start-finish. Met een snelheid net boven de 300 km/u komen we aan bij bocht 1, de iconische (welke bocht hier is dat niet?) Tarzanbocht. De bocht kreeg zijn bijzondere naam nadat een bewoner van dit gebied zijn woning moest opgeven voor de aanleg van het circuit. Dit deed hij met één voorwaarde: de bocht zou zijn bijnaam dragen. En zo geschiedde! De Tarzanbocht is een geweldige bocht voor inhalen, aangezien de rijders door het kleine beetje camber in de bocht ook buitenom mee kunnen rijden. Op bocht 1 volgt een kort recht stukje richting bocht 2, de snelle Gerlachbocht. Deze snelle rechterbocht ‘gooit’ ons als het ware in de intense kombocht van bocht 3, de Hugenholtzbocht. Dankzij een percentage van 32% (18 graden) is deze banking geschikt voor het rijden van verschillende lijnen: buitenom voor een betere exit, binnendoor als je wellicht een inhaalactie wilt forceren. Bocht 3 katapulteert ons het snelle gedeelte van de Hunserug, bocht 5 en de Slotemakerbocht op. Dit slingerende gedeelte (wat met F1-auto’s makkelijk vol gas kan) brengt ons richting het einde van Sector 1.
Foto: Red Bull Content Pool
Golvend door de duinen
Sector 2 begint meteen met een van de beruchtste en meest beangstigende bochten van het circuit: het Scheivlak. Voorafgaand aan deze bocht rijden we over een kleine heuvel, waardoor de coureurs pas op het laatste moment de bocht (en dus het instuurpunt zien). Daarnaast ligt er ook nog eens een duin aan de binnenkant van de bocht, die hierdoor dus ook blind is. De bocht daalt ook nog eens sterk af. Na bocht 7 nemen we de Mastersbocht, die in F1-auto’s een snelle rechterknik vormt. Vervolgens moeten we tegelijkertijd remmen en insturen door de toenemende radius (de bocht wordt steeds scherper) van bocht 9. Na deze bocht positioneren we ons voor de lange doordraaier van bocht 10, die veel geduld en stabiliteit vraagt van de coureur en zijn wagen. Het rechte stuk dat hierop volgt brengt ons richting het einde van de tweede sector.
Foto: Red Bull Content Pool
Kolkende arena
Sector 3 begint meteen met een heel indrukwekkend onderdeel van het circuit: de arena. Tijdens het F1-weekend staan de duinen rondom bocht 11 en 12 (de Hans Ernst-chicane) vol met grote rijen tribunes, waardoor er een soort arena wordt gecreëerd. Voor de rijders is het een spectaculair gezicht, maar ze moeten hun focus erbij houden voor de technische chicane, die bestaat uit een korte rechter- en een langere linkerbocht.
Foto: Red Bull Content Pool
Hierop volgt een kort recht stuk richting de snelle Kumho-bocht. De uitkomst van deze bocht is heel belangrijk, aangezien het hierna enkel pedal to the metal is tot de finish. De laatste bocht, de zogeheten Arie Luyendykbocht, is het pronkstuk van de verbouwing: 18 graden banking die coureurs het rechte stuk op lanceert zoals alleen de bankings in Amerika dat kunnen. Het zorgt ervoor dat Circuit Zandvoort nog meer een achtbaan is dan het al was.
Foto: Red Bull Content Pool
Kort maar zeer krachtig
Na het maken van een rondje over Circuit Zandvoort kunnen we wel concluderen dat het een veeleisend en zeer intensief circuit is. Het relatief korte baantje slaagt er dankzij grote hoogteverschillen, camber in de bochten én unieke bochten(combinaties) voor om heel veel te verpakken in weinig. Ook de ligging van de baan heeft veel invloed op de wagens: de grote hoeveelheid (zee)wind en daarbij opstuivend zand kunnen effect hebben op de aerodynamica en de luchthappers van de wagens. En er is bovendien nauwelijks foutmarge. Little room for error, zoals de Engelsen dat zo mooi kunnen zeggen.
Foto: Mercedes AMG F1
Zandvoort is kort maar krachtig dus. Als coureur heb je op Zandvoort uiterste precisie en concentratie nodig, naast heel wat lef, sterke organen en een krachtige nek. Niet voor niets is dit een van de favorieten voor veel coureurs.
Lees ook: Weerbericht F1 Grand Prix van Nederland 2025: Extreme omstandigheden op komst
Lees ook: Hoe de FIA en Pirelli voor meer spektakel willen zorgen in Zandvoort
Lees ook: Tijdschema: Grand Prix van Nederland
