Het Baku City Circuit is een bijzonder circuit. Het circuit bevat zowel het langste rechte stuk als het krapste stukje baan van de hele F1-kalender. Het circuit – prachtig gelegen tussen oogverblindende wolkenkrabbers en oude stadsmuren aan de Kaspische Zee – verdient de omschrijving als ‘veeleisend, technisch en spectaculair circuit’. Laten we daarom een ronde meerijden over dit indrukwekkende circuit.
De ronde over het Baku City Circuit begint uiteraard bij start-finish. Vanaf hier remmen we hard aan – van 350 tot 100 km/u in enkele seconden – voor bocht 1, een haakse linkerbocht. Het lange rechte stuk dat eraan voorafgaat maakt dit de beste plek om een inhaalactie te wagen. Na bocht 1 volgt een kort recht stukje tot bocht 2, wederom een haakse linkerbocht. Net als bij bocht 1 in is de uitloop klein en staan de muren dichtbij. Na wederom een recht stuk (ditmaal iets langer) komen we aan bij bocht 3, de zoveelste haakse linkerbocht. Inhalen is hier theoretisch mogelijk, maar de bocht is vrij smal en de uitloopruimte wederom niet groot. Na een kort stuk rechtdoor nemen we bocht 4, een haakse bocht naar links. Het korte rechte stuk dat erop volgt brengt ons richting het einde van de eerste sector.
Foto: Mercedes AMG F1
Je zou wellicht kunnen denken dat het gebrek aan creativiteit en variatie in de eerste sector – hij bestaat uit drie linkerbochten en één rechterbocht van 90 graden – ervoor zorgt dat het maar een beetje saai is, en dat is geen gekke gedachte. Toch zorgt deze sector, mede dankzij de twee DRS-zones, voor genoeg spektakel. De meeste inhaalacties zullen hier plaatsvinden, en daarnaast is het ook best uitdagend om de haakse bochten écht snel te nemen – wie durft het dichtst langs de muur te rijden?
Technische straatjes
Na de wat simpele eerste sector komen we aan bij de tweede, die vaak als de meest bijzondere van het circuit wordt gezien dankzij de krappe straatjes en technische bochtencombinaties. Sector 2 begint met een krappe, langzame links-rechts-combinatie, waarop een kort recht stuk volgt. Het leuke aan dit rechte stuk is dat het parallel ligt aan het grote rechte stuk (dankzij de bredere weghelften op deze grote weg), wat vaak bijzondere plaatjes oplevert zoals de onderstaande.
Foto: Red Bull Content Pool
Na dit korte rechte stuk remmen we hard aan voor de krappe bocht 7 naar rechts. We draaien daarmee het beroemde krappe straatje in. Na een kort stuk rechtdoor sturen we naar links, tussen de dicht op elkaar staande muren door. Aan de linkerkant zien we het eeuwenoude kasteel van de oude stad. De zogeheten ‘castle section’ bestaat uit een korte links-rechts-links-combinatie, maar er is slechts één lijn doorheen. Als we de heuvel op rijden moeten we zonder veel van de bocht te zien insturen voor bocht 11 naar rechts. We proberen de lijn door de bocht zo krap mogelijk te rijden, om veel snelheid mee te nemen door bocht 12 en het daaropvolgende snelle gedeelte.
Foto: Red Bull Content Pool
De snelle sectie na bocht 12 bestaat uit twee volledig blinde bochten die vol gas genomen worden. De tweede daarvan, bocht 14, laat ons pas op het allerlaatste moment het listige rempunt – het gaat hier naar beneden – van bocht 15 zien. Bocht 15 is een bocht waar veel rijders de muur (nét niet) zullen toucheren, omdat de kerbstone aan de binnenkant vrij hoog is. Hierna gaan we downhill richting de laatste échte bocht, die zich in de laatste sector bevindt.
Pedal to the metal
Sector 3 is niets meer of minder dan een heel lang recht stuk dat wordt voorafgegaan door vier bochten, waarvan drie vol gas genomen worden. Bocht 16, vaak beschouwd als de laatste échte bocht van het circuit, is een haakse linkerbocht die rijders graag zo goed mogelijk nemen. Hierna is het immers Pedal to the metal tot de finish. De combinatie 18-19 is een snelle links-rechts-combinatie die rijders het liefst heel vloeiend (weinig stuurhoek dus) nemen, om de topsnelheid te maximaliseren. Bocht 20 is een verwaarloosbare knik die ons richting de DRS-zone brengt. Let tijdens de kwalificatie vooral even op de oplopende toeren vanaf dit punt – heel veel harder gaat het niet in een F1-wagen.
Foto: Red Bull Content Pool
Volledige concentratie
Na deze ronde over het Baku City Circuit kunnen we meerdere dingen concluderen over dit spectaculaire circuit. Allereerst vergt dit circuit veel concentratie van de rijder. Remmen, uit accelereren, insturen: alles gaat dicht langs de betonnen muren en op de absolute limiet van mens en machine. Het circuit vraagt om zowel goede downforce en mechanische grip als een goede topsnelheid, iets wat het afstellen van de wagen erg uitdagend maakt.
Foto: Mercedes AMG F1
De zes kilometer lange baan laat ons duidelijk zien hoe een stratencircuit hoort te zijn: op hoge snelheid op centimeters afstand van de muur, met een touché of ongeluk in een klein hoekje.
Lees ook: Formule 1 tussen de muren van Bakoe: de Grand Prix van Azerbeidzjan
Lees ook: Tijdschema: Grand Prix van Azerbeidzjan
Lees ook: George Russell niet aanwezig tijdens media dag Azerbaijan