Rijdersmanagement...of het gemis daaraan

images_Formule1_2015_nieuws-maart_Giedo_van_der_Garde_Jan-Paul_ten_Hoopen

De uitkomst van de zaak Giedo van der Garde versus Sauber is voor de insiders geen verrassing. Hoe het grotendeels tot stand is gekomen uiteindelijk wel. Ik zal niet uitweiden over allerlei juridisch getouwtrek en wat de kansen uiteindelijk waren om toch achter stuur van de Sauber te komen.

Laten we teruggaan naar medio 2014. Op het paddock waren er sterke aanwijzingen dat Sauber grote financiële problemen had. Giedo was test- en reserverijder. Rond die tijd als eigenwijze F1-reporter maar eens contact gezocht met het management van Giedo. In dit geval Jan-Paul ten Hoopen; een man die de F1-wereld kent via TAG Heuer, waar hij ooit werkzaam was en zij, in de jaren 90, sponsor en timekeeper waren.

Een marketingman in mijn ogen. In de loop der jaren was hij verhuisd naar McGregor en had zich opgeworpen als manager van Giedo. Hij onderhandelde de GP-deals voor Giedo waarbij hij steevast koos voor het kampioenschapsteam van het vorige jaar in GP2, niet wetende dat de laatste jaren juist de kampioenen in GP2 het jaar daarna geen kampioenen werden. Gemis aan inzicht dus.

Ik dus contact gezocht omdat ik wist dat Giedo aasde op een 2015-stoeltje bij Sauber. Ik schetste de situatie die ik meende te weten bij Sauber en waarschuwde hem voor twee dingen. Allereerst: voor 2015 kun je niet wachten tot december om een deal te sluiten. Iets wat hij bij Caterham het eerste jaar wel gedaan had, maar wat hem voor 2014 daar uiteindelijk buitenspel zette. Ten tweede was mij ter ore gekomen dat Sauber graag een deal wilde met Giedo, maar dat hij dan in 2014 al een flink deel zou moeten vooruitbetalen om het team uberhaupt te laten overleven.

Volgens Jan-Paul was hij, naar eigen zeggen, 'wakker'. Hij wist hoe het er aan toe ging en de relatie met Monisha (Kaltenborn) was top en ze wilde Giedo heel graag hebben daar. De tijd verstreek en rond de GP van Japan hoorde ik weer wat alarmerende geluiden. Giedo gevraagd of hij zich zorgen maakte en zijn antwoord was knip en klaar: "Ik kan niks zeggen alleen dat ik me nergens zorgen over maak."  Daarmee wist ik op dat moment eigenlijk dat er dus een deal op tafel lag, of zelfs getekend was, maar ik kon er niks mee, mede omdat Giedo geen openheid van zaken kon geven. Zo werkt het ook als journalist, soms hou je informatie gewoon nog even in je achterzak om de desbetreffende persoon te beschermen. In mijn ogen niks mis mee.

Mis ging het voor het eerst in Austin. Daar schitterde Caterham door afwezigheid en de manager van Marcus Ericsson was echt wakker. De financiële problemen van Sauber waren inmiddels openbaar en het kamp Ericsson sloeg een slag. Door te beloven dat er 12 miljoen op de rekening van Sauber zou worden bijgeschreven op de maandag na de USA GP werd hij bekendgemaakt als rijder voor 2015, Adrian Sutil met grote vraagtekens in het paddock achterlatend.

Dat is een sleutelmoment in de Van der Garde zaak voor mij. Giedo zat alleen in Austin, zijn management was in geen velden of wegen te bekennen. Een manager ter plekke had op zo'n moment op zijn minst Frau Kaltenborn aan haar haren een kantoor in kunnen slepen en een aantal belangrijke vragen kunnen stellen. We weten sinds vandaag zeker dat er namelijk toen al een deal met Giedo getekend was en dat er al flink wat miljoenen vooruitbetaald waren om de salarissen van de monteurs te kunnen betalen.  'Waarom mogen wij nu niet meteen bekendmaken dat we een deal hebben?', zou een compleet normale vraag geweest kunnen zijn aan Monisha. Echter Giedo kan dat niet doen, als rijder bij een team trek je je baas niet aan zijn vestje; daar heb je een manager voor. Een bloedhond, een teringlijer als het nodig is en een straatvechter die alles, maar dan ook alles doet om zijn rijder en de gemaakte afspraken te verdedigen.

Giedo verklaarde op camera bij mij: 'Het was voor mij ook een verrassing maar ik kan alleen zeggen dat ik met geen zorgen maak". Op vrijwel datzelfde moment verklaarde Monisha Kaltenborn tegenover Linda van der Heide van het F1-blad "Contracten in F1 zijn WC-papier en dus niks waard". Ook op vragen van mijn kant waarom ze nu drie rijders onder contract had en maar twee stoeltjes kwam eigenijk geen antwoord: "we mogen niet in het openbaar praten over de gemaakte afspraken met onze rijders".

Diezelfde dag maakt Williams bekend dat Bottas en Massa zouden bljven voor 2015 en doken er meteen geruchten op waar Felipe Nasr heen zou gaan met zijn miljoenen van Banco Do Brazil. Dat was het moment dat JP, zoals de paddockinsiders hem noemen, wakker had moeten worden en meteen in een vliegtuig had moeten stappen naar Brazilie om alsnog opheldering te vragen. Op woensdag 5 november, daags voor de GP van Brazilië, maakt Sauber dan ook de komst van Felipe Nasr bekend. Er weer zat Giedo in zijn uppie op het paddock, weer kon hij er niet veel over zeggen. In mij ogen een vorm van mismanagement van de hoogste orde. Natuurlijk kun je proberen te bellen als manager, te mailen of te faxen wellicht, maar Sauber zal geen poot uitsteken als je niet briesend als een leeuw voor de deur staat en met alles wat je hebt je recht gaat halen. Giedo had daar nooit alleen mogen zijn!

Hoe anders was het afgelopen weekend in Melbourne. Na gewonnen rechtszaken in Engeland en twee in Zwitserland zou het vonnis ten uitvoer gebracht gaan worden door een rechtbank in Melbourne. Giedo van der Garde was ter plekke want hij zou rijden, hij had immers een contract sinds juni 2014. De eerste dagen leek het alsof de rechter een ondernemende man was die het gras zich niet voor de voeten liet wegmaaien. Weer kreeg Giedo zijn gelijk en Sauber was slechts aan het tijdrekken met administratief geneuzel, gelul over veiligheid en het niet kunnen maken van stoeltjes. Op vrijdagochtend stond Jan-Paul ineens met Giedo voor de poort. Giedo kreeg één pas van Sauber, zij het niet van harte en JP sloeberde er nog een bij voor zichzelf via Eric Bouiller of Toto Wolf. Beiden werden door hem aangesproken voordat ze het paddock opliepen, dus ga ik er gemakshalve even van uit dat het een van beiden het geweest is.

Wat daarna volgde is een soap die zijn weerga niet kent, helemaal in de wetenschap van nu. Bij het team naar binnen, de garage in en in het pak van Ericsson weer naar buiten, gevolgd door een horde cameramannen en fotografen. De druk leek er vol op te staan. En Giedo leek zijn gelijk te hebben gehaald. Daarna wordt het wat vager. Sauber reed zonder Giedo VT2 en in de avond vonden er gesprekken plaats buiten het circuit. Op zaterdagochtend werd duidelijk dat de rechter gedreigd zelfs beslag te laten leggen op alles wat Sauber had of heette, zonder dat het kamp Giedo daar wat aan zou kunnen doen en dat hij op de zaterdagochtend wilde horen dat er een deal zou zijn tussen beiden.

En zo geschiedde. Giedo bracht naar buiten dat in het belang van de FIA, de sport en zelf Nasr en Ericsson zijn recht op het stoeltje opgaf. Jan-Paul was op het paddock maar wilde niet al te veel zeggen anders dan 'we hebben een goede deal'. Toen ik vroeg wat het gewin was, werd me verteld dat het allemaal heel moeilijk geweest was maar dat we daags na de GP van Melbourne zouden horen wat de goede deal zou inhouden. JP deed er echt alles aan om ons, ook Telegraaf en AD zaten aan het tafeltje, het gevoel te geven dat dit toch een 'grote meneren'-ding was en dat we het allemaal later wel zouden snappen.

Ruim anderhalf uur voor de kwalificatie zag ik JP nog even. Ik vertelde dat ik hoorde dat het om een afkoopsom zou gaan en dat op het moment dat de rechter gedreigd had, buiten Giedo c.s. om, beslag te leggen er voor gezorgd had dat Bernie Ecclestone was ingesprongen en in duidelijke woorden aan het kamp Giedo verteld had op te houden en een afkoop te accepteren, omdat ze anders nooit meer een voet op het paddcock zouden zetten. Ecclestone kan het zich anno 2015 niet veroorloven dat er nog een team verdwijnt uit het paddock. 'Broodje Aap-verhaal', wist JP me te vertellen en begon vervolgens uit te leggen wie er allemaal steun hadden gegeven aan de zaak. Ook dat hij bij Charlie Whiting geweest was en daar, quote "een speech van 20 minuten gehouden had waar Barack Obama jaloers op geweest zou zijn". Uiteindelijk praatte JP alleen nog in het Engels tegen me en riep aan het einde: "Mark my words, we hebben een superdeal en dit is nog niet voorbij".

Het is inmiddels vier dagen later en de afkoop is bekend. Giedo had zijn poot stijf kunnen houden en deed het niet, zijn goed recht. En een afkoopsom van zijn contact had ook gedurende de winter kunnen plaatsvinden. Rest alleen nog de vraag of de hele poppenkast in Melbourne het waard geweest is. Ik denk persoonlijk van niet. Geen F1-team zal zijn vingers nog branden aan een deal met Giedo,....of beter met zijn management. I rest my case.

Olav Mol
Sport1 commentator Formule 1

Foto: F1reader.com

Stel je vraag

Heb je een vraag voor Olav Mol? Stel hem dan hier!
Vraag insturen

Blijf op de hoogte!

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Aanmelden