Het was simpelweg niet bij te houden. Wie het ene moment nog aan kop reed in de Moto3-race van de MotoGP van Italië, kon een halve ronde verder buiten de punten rijden. Of andersom, zoals de uiteindelijke winnaar Andrea Migno. Gestart vanaf plaats 12, drie ronden voor het einde nog negende en met een verschil van 0,037 op Fabio di Giannantonio als eerste over de streep.
Pas in de laatste twee ronden was er enigszins te voorspellen wie er zouden kunnen gaan winnen, toen Migno en Di Giannantonio een piepklein gaatje sloegen naar de rest van de groep. Tot die tijd waren er wel tien die kans maakten op de overwinning, zo snel wisselden de posities. Zo’n twaalf, dertien verschillende coureurs wisselden de koppositie af. Het verschil tussen de leider van de wedstrijd en de nummer 23 aan de staart van de kopgroep (!) was in de voorlaatste ronde slechts twee seconden.
Jorge Martin, gestart vanaf plaats 13 na een gridstraf van twaalf plaatsen, werkte zich op naar de eerste plaats, viel terug naar 14, kwam terug naar 10 en finishte als vijftiende. Nicolo Bulega had zo mogelijk een nog absurdere wedstrijd. In één ronde reed hij vanaf de achtste plaats naar de derde, de eerste, de zesde, de dertiende om aan het einde van dezelfde ronde als zeventiende door te komen. Er was, kortom, geen peil op te trekken.
Om te bepalen wie vierde en vijfde werden, was een finishfoto nodig. Het verschil tussen Darryn Binder en Aron Canet bedroeg namelijk slechts 0,002.
Voor Andrea Migno was het een emotionele eerste overwinning. De rijder van het Sky VR46-team, waarvan Valentino Rossi eigenaar is, was zo overdonderd dat hij zich de laatste ronde niet eens meer kon herinneren. “Ik ben helemaal leeg”, stamelde de Italiaan na de finish. “Ik weet niet wat ik voel. Eigenlijk voel ik helemaal niks. Het is ongelooflijk: mijn eerste overwinning en nog in mijn thuiswedstrijd ook.”
Bo Bendsneyder reed in die chaos een vrij constante wedstrijd, steeds ergens tussen de tiende en de veertiende plaats. Bendsneyder finishte als twaalfde, ruim voor teamgenoot Niccolo Antonelli.
