Er gebeurde op het oog misschien niet heel veel op Monza, maar aan de pitmuur gebeurde er genoeg. In dit strategie-rapport gaan we dieper in op de geïmproviseerde strategie van Ferrari, na de slechte start van Räikkönen.
Variant van Pirelli
Monza is traditioneel gezien een typische één-stop-race. De pitstraat is een van de langste op de kalender en bovendien is de bandenslijtage niet hevig. Pirelli hoopte de teams uit te dagen door een zachte- en een mediumcompound mee te nemen (in plaats van de medium en harde band). De teams waren niet verrast en kozen alsnog massaal voor een enkele pitstop.
Die strategie bleek overigens de enige juiste: de volledige top-10 bestond uit auto’s die slechts één keer de pits hadden opgezocht.
De bizarre race van Kimi Räikkönen
Voor het eerst sinds 2013 startte Kimi Räikkönen vanaf de eerste startrij. De Fin had vooraf gezien zelfs een kans om namens Ferrari de Italiaanse Grand Prix te winnen, mits hij Hamilton bij de start kon passeren. Hamilton was weliswaar een halve seconde per rondje sneller dan Räikkönen, het was nog maar de vraag hoe dat had uitgepakt wanneer de Brit achter de Ferrari-coureur terecht was gekomen.
Helaas voor Räikkönen liep het helemaal anders. Kimi had een dramatische start en werd door het volledige veld gepasseerd. Ondanks die slechte start zou hij op indrukwekkende wijze vijfde worden. De race van Kimi werd voor een groot gedeelte aan de pitmuur geregisseerd.
De meest optimale tactiek voor de ex-wereldkampioen zou zijn om te starten op de zachte band en vervolgens in de 26e ronde te switchen naar de mediumcompound. Opvallend genoeg gooide Räikkönen die tactiek over boord en stopte hij twee rondjes later. Hierdoor kwam Kimi achter Nico Hülkenberg en Marcus Ericsson terecht. Wanneer hij ‘gewoon’ in rondje 26 was gestopt was hij voor beide coureurs terecht gekomen en had de Ferrari-coureur ze niet allebei opnieuw hoeven passeren.
Maar waarom maakte Ferrari deze keuze?
Het antwoord is simpel: Ferrari deed dit om Raikkonen te gebruiken als vangnet voor Rosberg. Rosberg was wat snelheid betreft de grootste bedreiging voor die andere Ferrari-coureur Sebastian Vettel, die op dat moment tweede lag.
Rosberg had een andere strategie en koos ervoor om een vroege stop (in rondje 18) te maken. Vlak voordat Raikkonen z’n pitstop ging maken was de Mercedes-coureur op medium-banden een volle twee seconden sneller dan de Fin. Vettel was ondertussen gestopt in de 25e ronde en lag bij het ingaan van rondje 26 slechts twee seconden voor op zijn teamgenoot.
Door twee rondjes langer door te rijden zorgde Raikkonen voor extra lucht bij Vettel. Rosberg hijgde in de nek van de Fin en kon er moeilijk voorbij komen. In die twee cruciale rondjes groeide het gat naar Vettel van twee naar vijf seconden. Een tactische meesterzet van de Italianen, omdat Rosberg op zijn oudere banden niet meer in de gelegenheid kwam om Vettel aan te vallen. Dat de Duitser zijn bolide vlak voor het vallen van de vlag met een kapotte motor aan de kant moest zetten, maakte het drama voor hem compleet.
Foto: Scuderia Ferrari F1
Rond iedere Grand Prix publiceren wij strategische analyses en briefings in samenwerking met James Allen. Delen ervan zijn vertalingen en/of bewerking van zijn UBS Strategy Reports en Briefings.
