Tien overwinningen in één seizoen, dat was nog nooit vertoond in de Moto3. Met zijn tien zeges pakte de Spaanse coureur Joan Mir niet alleen zeer overtuigend de wereldtitel in de lichtste klasse van de MotoGP, hij gaf ook zijn visitekaartje af. Met zo’n seizoen kan Mir niet anders worden gezien dan als hét talent voor de komende jaren.

Slechts één man behaalde ooit evenveel overwinningen in de lichtste klasse, toen nog 125cc: Marc Marquez in 2010. Hij schreef dit jaar zijn zesde wereldtitel bij. Als het de 20-jarige Mir hetzelfde vergaat als zijn landgenoot, staat de MotoGP nog wat te wachten. Mir maakt komend seizoen de overstap naar de Moto2-klasse.

De overmacht waarmee Mir (foto) de titel pakte, was overweldigend. Zijn naaste belager, Romano Fenati (foto), sloot het seizoen af op maar liefst 93 punten achterstand. Op daar weer 49 punten achter werd Aron Canet derde. De strijd om de derde plaats, tussen Canet en Jorge Martin, werd pas in de laatste wedstrijd beslist. De overwinning van Martin – zijn eerste na maar liefst negen polepositions – in Valencia was echter niet genoeg. Martin mocht zich de pole-koning van het seizoen noemen, maar daar verdien je geen punten mee. Twee keer kwam hij niet aan de finish, twee keer zelfs niet aan de start wegens een blessure. Ter vergelijking: Mir finishte elke race en eindigde slechts één keer buiten de punten (in Japan). Naast zijn tien overwinningen stond hij nog vier keer op het podium.

Juist in de laatste wedstrijd van het seizoen toonde Mir zijn klasse. Vanuit een hopeloze twintigste positie wist hij zich terug te knokken naar de tweede plaats. In het uiterst competitieve Moto3-veld is dat alleen al een prestatie van formaat.

Tegenvallers

Na de derde en tweede plaats in het kampioenschap waren de verwachtingen voor Enea Bastianini hooggespannen, maar de Italiaan liet het afweten in 2017. De zesde plaats en geen enkele overwinning, dat lag niet in de planning. De twaalfde plaats voor Nicolo Bulega (foto) was al helemaal een tegenvaller voor de Italiaan die te boek staat als een gigantisch talent. De protegé van Valentino Rossi wist niet één keer op het podium te komen.

Over het geheel genomen vielen de prestaties van de KTM-rijders in het niet bij die van de Honda-coureurs. De eerste zeven plaatsen in het kampioenschap waren voor Honda, dat een enorme stap voorwaarts maakte, terwijl KTM het hele seizoen bleef worstelen. Pas in de tweede helft van het seizoen kwam KTM met updates en werden de resultaten wel iets beter, maar de voorsprong die Honda had genomen, kon KTM niet meer inlopen.

Bendsneyder

De wat tegenvallende resultaten van Bo Bendsneyder moeten in dat licht worden gezien. De eerste helft van het seizoen liep het niet bij de Rotterdammer, terwijl die wel uitmuntende testresultaten had in het voorseizoen. Pas in de TT van Assen zat Bendsneyder - na een veelbelovende test in Barcelona - wat beter in zijn vel. Hij kwalificeerde zich vooraan en deed mee om het podium, tot hij vlak voor de finish in botsing kwam met een andere coureur en vallend over de streep kwam. Dat telt niet.

In de tweede helft van het seizoen had de KTM-rijder duidelijk meer zelfvertrouwen én beter materiaal. Hij zat er een paar keer goed bij en werd zelfs vierde, maar een herhaling van zijn rookiejaar, met twee podiums, zat er niet in. Bendsneyder deed het wel beter dan zijn teamgenoot Niccolo Antonelli, die ook bij het topteam van Aki Ajo veel te vaak naast de motor lag.

Volgend jaar maakt Bendsneyder de overstap naar de Moto2, waar hij met zijn lengte beter uit de verf zou moeten komen. In de Moto2 komt hij uit voor het Franse topteam Tech3, dat ook in de MotoGP actief is. De eerste tests zijn veelbelovend.

Morgen: Seizoensreview Moto2