Met een sterk begin legde Franco Morbidelli de basis voor zijn wereldtitel in de Moto2. Een totaal van acht overwinningen was ruimschoots genoeg om het duel met Tom Lüthi al vrij vroeg te beslissen. Een zware crash waardoor de Zwitser de laatste races van het seizoen moest missen, voorkwam dat Lüthi nog van enig gevaar kon zijn.

Dankzij zijn sterke eerste seizoenshelft kwam het voor Franco Morbidelli in de tweede helft van het jaar vooral aan op damage control. De coureur van MarcVDS moest eigenlijk alleen maar zorgen dat zijn naaste belager Lüthi niet al te veel inliep. Dat was op zich al lastig genoeg, want Morbidelli had wat te verliezen en dus was het een kwestie van de zenuwen in bedwang houden.

2-1-700x467 — Bottas pakte in Rusland zijn eerste Formule 1-overwinning (c) Mercedes AMG Petronas

Cruciaal was de wedstrijd op het circuit van Misano. Morbidelli ging onderuit, Lüthi (foto) won de wedstrijd en het verschil bedroeg nog maar 4 punten. In Aragon, Japan en Australië sloeg Morbidelli de beslissende slag door steeds voor Lüthi te finishen, zonder al te grote risico’s te nemen. De Italiaan legde de druk bij zijn Zwitserse rivaal, die daar in Maleisië, toen het erop of eronder was, onder bezweek.

Saillant detail: de twee zijn komend seizoen teamgenoten in de MotoGP bij het team MarcVDS.

Sterk seizoen KTM

Lüthi had geluk in de slotfase van het seizoen, toen hij twee wedstrijden miste, dat zijn voorsprong net genoeg was om zijn tweede plaats te behouden, aangezien KTM-rijder Miguel Oliveira (nr 44) de laatste drie races van het jaar op zijn naam schreef. KTM deed het in haar debuutjaar in de Moto2 opvallend goed. Het succes ging wel ten koste van de resultaten in de Moto3. (zie ook seizoensreview Moto3)

Met name Oliveira maakte een uitstekend seizoen door. Teamgenoot Brad Binder, als Moto3-kampioen naar de Moto2 gekomen, had de pech dat hij een aantal wedstrijden moest missen wegens een slepende blessure, maar met drie podiumplaatsen in de laatste drie races, maakte de Zuid-Afrikaan indruk.

In de aanloop naar 2018 spraken diverse andere teams al de vrees uit dat KTM volgend seizoen wel eens zeer dominant kan zijn.

Opvallend

De overwinning van Mattia Pasini (foto) in de Moto2-race van de Grand Prix van Italië is wat je een comeback van formaat kunt noemen. De tien zeges die Pasini achter zijn naam had staan dateren uit de periode 2005-2009. Sinds zijn laatste overwinning in de Italiaanse GP van 2009 reed Pasini nauwelijks nog een deuk in een pakje boter.

Na Mugello volgden nog een aantal mooie resultaten. Een podiumplaats in Barcelona werd Pasini echter ontnomen door een diskwalificatie. Op Silverstone en in Aragon maakte de inmiddels 32-jarige coureur uit San Marino dat goed met twee tweede plaatsen.

Opvallend goed waren ook de drie podiumplaatsen van Francesco ‘Pecco’ Bagnaia in zijn debuutjaar in de Moto2. Die leverden hem een vijfde plaats in het klassement op. Bagnaia is er eentje om in de gaten te houden volgend seizoen.

Tegenvallers

Er werd meer verwacht van Alex Marquez (foto) dan de vierde plaats in de eindstand. Drie overwinningen scoorde het jongere broertje van de MotoGP-wereldkampioen, en in drie andere gevallen het podium, maar met evenzoveel DNF’s en een gemiste wedstrijd door een blessure kwam het er niet echt uit. De teamgenoot van Morbidelli wilde nog te vaak te graag en onder de druk die hij zichzelf oplegde ging het te vaak mis.

Een nog grotere tegenvaller in het seizoen 2017 was Takaaki Nakagami. De Japanner was in 2016 vaak voorin te vinden en ook in het afgelopen seizoen wist hij wel een aantal rondes voorin te rijden, maar het afmaken kon hij slechts één keer, met een overwinning in Engeland. Daar stonden echter vier DNF’s en een 21ste en 24ste plaats tegenover. De Japanner komt in 2018 uit in de MotoGP als teamgenoot van Cal Crutchlow bij LCR Honda.

RW Racing GP

Het Nederlandse team RW Racing GP maakte de overstap van de Moto3 naar de Moto2, maar het eerste jaar was geen onverdeeld succes. Rijder Axel Pons maakte zijn naam als ‘veelvaller’ spijtig genoeg ook in Nederlandse dienst te vaak waar. In Assen en op de Sachsenring ging de Spanjaard er zo hard af, dat het de rest van het seizoen niet meer goedkwam. Slechts zeven keer pakte hij punten. Een tiende plaats in zijn thuiswedstrijd (Barcelona) was zijn beste resultaat. Pons komt niet voor op de voorlopige startlijst voor 2018. RW Racing GP staat daar met twee jonge rijders op. De Amerikaan Joe Roberts en de Zuid-Afrikaan Steven Odendaal komen dan uit op de nieuwe, Japanse NTS.