Wat je moet weten over de Grand Prix van Spanje

P-20160515-01328_News

Er zullen maar weinig Formule 1 fans zijn die bij de Grand Prix van Spanje niet automatisch terugdenken aan 15 mei 2016, toen Max Verstappen hier de jongste racewinnaar ooit werd. Het was tevens zijn allereerste race in de Red Bull.

Weliswaar werd hij geholpen door het feit dat de ongenaakbare Mercedessen elkaar van de baan reden, maar de jonge Nederlander oogstte alom lof voor de wijze waarop hij in de slotfase Kimi Räikkönen in zijn bloedsnelle Ferrari ronden lang van zich af wist te houden, en de overwinning opeiste. Het feit dat de Fin er niet voorbij wist te komen ligt echter besloten in de karakteristiek van het Spaanse circuit.

Processie

Dit ‘Mickey Mouse’-circuit, zoals vele coureurs het 4,655 kilometer lange asfaltlint in Montmélo bij Barcelona laatdunkend noemen, biedt door zijn combinatie van zeer snelle bochten namelijk weinig mogelijkheden om in te halen, afgezien van het lange rechte stuk. Hoewel we het ons na de bloedstollende race van vorig jaar eigenlijk niet meer kunnen voorstellen, is het Circuit de Catalunya dikwijls het decor geweest voor saaie processies, waarbij de startopstelling in veel gevallen weinig verschilde van de einduitslag.

Eerste Europese race

De Grand Prix van Spanje staat al sinds 1951 op de racekalender en sinds 1991 is het Circuit de Catalunya gastheer van dit evenement. In de seizoenen van 1994 en 1997 werd een tweede Grand Prix in Spanje georganiseerd, namelijk in Jerez de la Frontera. Omdat een land officieel echter maar één GP mag organiseren, werden deze races ‘Grand Prix van Europa’ gedoopt. Van 2008 tot en met 2012 was het stratencircuit van Valencia onder deze naam in de kalender opgenomen. Vrijwel elk seizoen doet het Formule 1 circus Barcelona als eerste aan voor wat betreft de Europese races. Het voelt voor de overwegend Europese teams en coureurs dan ook als thuiskomen.

''New Holland'

Het circuit telt 16 bochten waarvan de meeste bekende wel La Caixa is, naast Renault, Repsol en Campsa. Bocht 16, de laatste bocht voor het opkomen van het rechte stuk, waar Olav Mol vorig jaar de inmiddels gevleugelde woorden “Yo hé, Yo hó” uitsprak toen Max richting de finishlijn stormde, is 'New Holland' genaamd, ‘What’s in a name’? Vorig jaar telde het circuit twee DRS-zones, verwijzend naar het Drag Reduction System met de beweegbare achtervleugel. De eerste DRS-zone begon toen 40 meter na bocht 9, de tweede DRS-zone begint ter hoogte van de hoofdtribune, 157 meter na bocht 16, en strekt zich uit over het rechte stuk van start en finish. Het baanrecord is nog altijd in handen van Kimi Räikkönen, die zijn Ferrari in 2008 in een tijd van 1:21,670 de baan rondreed.

Op hun duimpje

Vanwege de dagenlange wintertests kennen de teams en coureurs elke bocht en elke kerbstone op hun duimpje. Echt spannend wordt het hier pas als er regen aan te pas komt. Zoals in 1996 toen Michael Schumacher in de stromende regen zijn eerste overwinning voor Ferrari pakte. Het jaar ervoor stond hij ook op de hoogste trede, zij het in een Benneton-overall. Vanaf 2001 tot en met 2004 was Schumacher hier eveneens de beste, hij is met zes overwinningen dan ook nog altijd ongenaakbaar. Fernando Alonso is de eerste Spanjaard die de Spaanse Grand Prix won, in 2006 met Renault. Hij zou dit kunstje in 2013 herhalen met een Ferrari. Saillant detail, sinds 2007 heeft de Spaanse Grand Prix elk jaar nog een andere winnaar gehad. Zo won Pastor Maldonado in 2012 verrassend zijn enige Formule 1 race ooit. En onze eigen Max dus vorig jaar. Laten we voor onze landgenoot hopen dat deze statistiek doorbroken wordt. Of voegt ene Vallteri Bottas zich dit jaar toe aan het illustere rijtje?

 

 

 

 

 

 

Stel je vraag

Heb je een vraag voor Olav Mol? Stel hem dan hier!
Vraag insturen

Blijf op de hoogte!

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Aanmelden