Nico Rosberg vond dat Lewis Hamilton hem in China onnodig ophield, waardoor Sebastian Vettel veel te dichtbij kon komen. Maar was dat wel wat er aan de hand was? Is het niet dat Mercedes nu minder strategische keuzes heeft, juist omdàt Ferrari steeds dichterbij komt?
Een analyse van de strategieën.
Vorig jaar had Mercedes een groot snelheidsvoordeel ten opzichte van zijn concurrenten. Dat betekende dat de teamstrategen van Mercedes konden variëren met verschillende strategieën - meer stops of andere banden - voor hun auto die op de tweede plaats reed. Die kreeg daardoor regelmatig ook de kans om de race te winnen. Dit gebeurde bij de meeste races en gaf ons een aantal mooie eindduels, zoals in Bahrein en Spanje, evenals later in het seizoen in bijvoorbeeld Texas en Brazilië.
Het probleem dat Ferrari Mercedes genaderd is qua racesnelheid dit jaar is niet wat Rosberg zag als de reden dat Vettel zo dichtbij kwam. Hij vond het het resultaat van het inhouden door Hamilton. In China, in tegenstelling tot Maleisië, had Mercedes echter genoeg snelheid om de Ferrari van zich af te houden. Daarbij worstelde Ferrari ook nog eens met het opwarmen van de hardere medium banden, dus de eerste ronde van Vettel vanuit de pits had ook niet de snelheid om het Rosberg echt moeilijk te maken.
Het probleem voor Rosberg is dat er geen ruimte is voor twee heel verschillende strategieën dit jaar voor hem en Lewis Hamilton. Vettel is namelijk wèl dichtbij genoeg om, als één van de strategieën mis gaat, Mercedes van een 1-2 aan de finish af te houden, of misschien zelfs de race te winnen. Vorig jaar kon Mercedes één van de twee coureurs makkelijk overzetten op andere banden voor de tweede stint, aangezien de auto op P3 acht of tien seconden achterstand had. Maar dat is nu iets anders als Vettel op 1,6 seconden zit aan het einde van de eerste stint.
Dit maakt tegelijk de kwalificatie en de start van de race nòg belangrijker. Daarom baalde Rosberg ook zo dat hij de pole met 4/100ste van een seconde miste op zaterdag en waarom Hamilton zijn auto in een agressieve hoek op de startlijn zette, er letterlijk op gericht om Rosberg voor bocht 1 af te kunnen weren.
Rosberg zei na de race dat hij aan het einde van de race Hamilton had willen aanvallen, zoals vorig seizoen vaak kon vanwege de verschillende strategieën, maar het was zondag waarschijnlijk niet gelukt. En niet vanwege Hamiltons lagere tempo in de middelste stint, waardoor Rosberg terug zou zij gedrukt richting de Ferrari's.
Wat we dit jaar zien - en China is een goed voorbeeld - is dat het moeilijk is om in te halen als je dezelfde strategie hebt als je tegenstander en je niet een groot verschil in de levensduur van je banden hebt. De auto's kunnen niet dicht achter elkaar rijden zonder zonder schade aan de banden door oververhitting. Ze moeten dus meer afstand houden. Een paar ronden minder op een set banden is met de huidige Prielli's niet meer genoeg om voldoende snelheidsvoordeel te hebben om makkelijk in te kunnen halen.
De race van Kimi Raikkonen is een goed voorbeeld. De Fin kwalificeerde zich achter de Williams-auto's, maar haalde ze allebei in de eerste ronde in. Hij reed toen achter zijn teamgenoot op dezelfde zachte banden. Hij probeerde daarom een voordeel te behalen door twee ronden langer te blijven rijden dan Vettel na de eerste stint en vier ronden na de tweede stint. Vorig jaar was die strategie kansrijk geweest. Nu was het echter niet genoeg om een echt verschil te maken. Inhalen in Shanghai is gemakkelijk op het rechte stuk, maar het is afhankelijk van het hebben van een betere tractie dan je tegenstander vanuit de lange bocht 13, die uitkomt op het rechte stuk. En die tractie krijg je alleen met een set veel versere banden, of een snellere set banden dan je tegenstander.
Raikkonen zei dat het verschijnen van de safetycar aan het einde zijn kans om Vettel te pakken had verspild, maar Vettel had genoeg snelheid om hem af te houden. Raikkonen zou daarvoor zachte banden nodig hebben gehad òf dezelfde banden, maar dan minimaal acht ronden verser, om überhaupt een kans te hebben gehad.
Diagram 1: onderlinge verschillen
Opvallend hier is het verschil tussen Williams en Ferrari, waarbij Williams de twee laatste stints ook op de langzamere medium and reed. En zie vervolgens het verschil van Williams met de rest.
Diagram 2: bandenkeuzes per stint
Zie hoe bij de voorste teams de strategieën vergelijkbaar waren. Sergio Perez en Pastor Maldonado waren de enige die een drie-stopper probeerden.
Het strategy report is een vertaling/bewerking vanuit het Engels in samenwerking met James Allen. Het is geschreven met input en gegevens van verschillende strategen van Formule 1-teams en Pirelli. De diagrammen van de onderlinge verschillen en bandenkeuzes zijn van Williams Martini Racing.
